Γράφει η Μαρία Κωστράκη *

Τη συναισθηµατική πρόκληση- πρόταση για µια νοερή ξενάγηση στη γοητευτική πόλη της Θεσσαλονίκης, όπου έζησα σαν παιδί, αποδέχτηκα µε χαρά και τόλµησα να βυθιστώ και πάλι σε αναµνήσεις, εικόνες και αρώµατα αυτής της πόλης! Η βόλτα µας αρχίζει από το σπίτι όπου έµενα, µπροστά από την πελώρια σιδερένια πόρτα, που φέραν λένε από την Κωνσταντινούπολη και κοσµεί την είσοδο του νεοκλασικού κτιρίου στην οδό Καστριτσίου 11. Έτσι σε όλα, η Θεσσαλονίκη είναι ένα κράµα Ανατολής και Δύσης.Στο τέλος του µικρού αυτού δρόµου βρίσκεται η πλατεία Άθωνος µε το όµορφο συντριβάνι και τα γραφικά ταβερνάκια τριγύρω. Η Άθωνος ήταν για εµένα και η επίσηµη είσοδος σε έναν κόσµο µαγικό! Από εκεί ξεκινά η παραδοσιακή, ανοιχτή αγορά της πόλης: ταβέρνες µε παραδοσιακή διακόσµηση, συχνά ζωντανή µουσική και κάθε λογής καταστήµατα µε µπαχαρικά, ξηρούς καρπούς και µεζέδες. Μαγαζάκια που προσφέρουν ψάθινα και µικρά ξύλινα αντικείµενα καθηµερινής χρήσης, όλα δουλεµένα στο χέρι.Πιο κάτω η αγορά Μοδιάνο, το Καπάνι και τα Λουλουδάδικα σε πηγαίνουν ένα ταξίδι στο χρόνο, στην παλιά Θεσσαλονίκη! Αυτή την αγορά µε τα ανατολίτικα αρώµατα τέµνει η οδός Αριστοτέλους: πλατιά, πεζοδροµηµένη, µε πράσινη νησίδα, λουσµένη στο φως µε υπέροχη, αριστοκρατική, καθαρά ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική. Από τη µια σου προσφέρει θέα την πλατεία Αριστοτέλους και τη θάλασσα και από την άλλη το µάτι ταξιδεύει ως τον παραδοσιακό οικισµό της Άνω Πόλης!Παίρνοντας το δρόµο προς τα πάνω, αµέσως µετά την Εγνατία Οδό (το όνοµα της οποίας µένει ίδιο από τότε που αποτελούσε µέρος του πρώτου οδικού άξονα επί Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας , µε ιστορία πάνω από 2000 χρόνια) βρίσκουµε την πλατεία Ελευθερίας. Η εκκλησία της Παναγίας των Χαλκέων που υπάρχει εκεί εικάζεται πως χτίστηκε πάνω σε έναν αρχαίο ναό του Ηφαίστου και παραδίπλα το ιστορικό Μπέη Χαµάµ κατά την Οθωµανική περίοδο, πάνω σε αποµεινάρια άλλων βυζαντινών Ναών. Η περιήγηση δεν τελειώνει όµως εδώ. Αµέσως µετά, προβάλλει η Ρωµαϊκή Αγορά και το Ωδείο, στο οποίο µέχρι σήµερα απολαµβάνει κανείς συναυλίες και παραστάσεις, και ακολουθεί στη συνέχεια ο Ιερός Ναός του Αγίου Δηµητρίου, πολιούχος της πόλης και Μνηµείο Παγκόσµιας Κληρονοµιάς της UNESCO. Όπως εύκολα µπορεί κανείς να διακρίνει, η Θεσσαλονίκη είναι ένα µωσαϊκό πολιτισµών που έχει δέσει αρµονικά και έχει δηµιουργήσει αυτό τον ιδιαίτερο χαρακτήρα.Οι µακεδονικοί τάφοι, η Αψίδα του Γαλέριου (Καµάρα) και η Ροτόντα (ή όπως µου αρέσει πολύ να λέω µε το όνοµα που είχε για ένα διάστηµα: « Ναός των Ασωµάτων»! ), τα Λαδάδικα, το Μπιτ Μπαζάρ, τα Κάστρα µε το Επταπύργιο, η Αγία Σοφία είναι λέξεις που δεν πρέπει να λείπουν από µια ξενάγηση στη Θεσσαλονίκη και µαρτυρούν ιστορία και αρχιτεκτονική από τον 4 π.Χ. αιώνα ως τις αρχές του 20ου µ.Χ..Επίσης όσο αξιόλογα είναι τα αξιοθέατα της , άλλο τόσο είναι η κουζίνα της, µαγειρική και ζαχαροπλαστική! Πολυποίκιλος και πλούσιος ο γαστρονοµικός της χάρτης , κρύβει µυστικά ολόκληρης της Μεσογείου. Είναι τρόπος ζωής για τους ντόπιους και εµπειρία ζωής για τους επισκέπτες!Κάτι που αγαπώ ιδιαίτερα σε αυτή την πόλη είναι πως όλοι οι δρόµοι της κατηφορίζουν προς την παραλία.Από το λιµάνι της πόλης και το Μουσείο Κινηµατογράφου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως το Λευκό Πύργο και το Βασιλικό Θέατρο και από εκεί στη Νέα Παραλία ως το Μέγαρο Μουσικής είναι µια βόλτα πολλών αντοχών, µήκους 5 χιλιοµέτρων!Οι εναλλαγές των χρωµάτων του Θερµαϊκού µέσα στη µέρα µε αποκορύφωµα τη δύση, που φανερώνει στο βάθος του ορίζοντα, πάνω στη θάλασσα τον µυθικό Όλυµπο είναι αξιοζήλευτο φυσικό στολίδι της πόλης µε µοναδική αξία. Από την άλλη το σύγχρονο γλυπτό «Οµπρέλες» του Ζογγολόπουλου από τη Biennale της Βενετίας αποτελεί στάση για φωτογραφία κάθε επισκέπτη. Θεµατικά πάρκα κατά µήκος της Παραλίας προσφέρουν σκιά, δροσιά και ξεκούραση. Παιδικές χαρές, αναψυκτήρια, συντριβάνια, ποδηλατόδροµοι, όλα έχουν άπλετο χώρο σε ένα και µόνο επίπεδο: αυτό της προκυµαίας!Η παραλία αυτή είναι η κυριακάτικη βόλτα της οικογένειας, ο καθηµερινός περίπατος των ηλικιωµένων, η περατζάδα της νεολαίας και τα ροµαντικά φιλιά των ερωτευµένων της Θεσσαλονίκης.Και επειδή οι εκπλήξεις της πόλης αυτής δε σταµατούν ποτέ, από εκεί µπορείς και να αποδράσεις µε το καραβάκι προς την άλλη πλευρά του κόλπου και σε 50 λεπτά να είσαι στην Περαία για φρέσκο ψάρι µε ουζάκι και τα πόδια στην άµµο…Η προσωπική µου άποψη για τη Θεσσαλονίκη; Είναι µια πόλη που κάποιος πρέπει να σε µυήσει και θα σε µαγέψει! Δεν είναι µια πόλη να περάσεις «σκαστός», να ρίξεις µια µάτια και να φύγεις. Τη Θεσσαλονίκη πρέπει να τη ζήσεις!Είναι, είπαµε, τρόπος ζωής. Δύσκολα περιγράφεται. Πρέπει να αφεθείς στο ρυθµό της και στη διάθεση bon viveur που σου προσφέρει. Να νιώσεις την ανάµειξη της ιστορίας που εµπεριέχει ο κόσµος της, η αρχιτεκτονική της, η κουζίνα της, τα µουσεία της!Να αφήσεις να σε συνεπάρει η ποικιλοµορφία της, µε τα στοιχεία από την αρχαία Ελλάδα, το Βυζάντιο, την Ρωµαϊκή Αυτοκρατορία, αποχρώσεις δυτικές και ανατολίτικες, µικρασιάτικες, σεφαρδίτικες και βαλκανικές και να γίνεις µέσω αυτής πολίτης και κοινωνός του κόσµου!

* Η Μαρία Κωστράκη είναι λυρική τραγουδίστρια, με έδρα το Μόναχο της Γερμανίας.  

Απολαύστε ένα μικρό μεν, εξαίσιο δε  «δείγμα» της εξαιρετικής της δουλειάς. 

Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν κατά αποκλειστικότητα από τον φωτογράφο Ανδρέα Σφυρίδη στην ενότητα «Η Ελλάδα χωρίς περιορισμούς» και συγκεκριμένα «συνόδεψαν» το σαγηνευτικό νοερό ταξίδι μας στη Θεσσαλονίκη, με την υπογραφή της κυρίας Μαρίας Κωστράκη.

#greeksummer #is #a #state #of #mind