Γράφει ο Νίκος Κακλαμανάκης *
Οι ελληνικοί προορισμοί που έχω λατρέψει και εξακολουθώ να αγαπώ είναι ασφαλώς κοντά στη θάλασσα, στην καρδιά του Αιγαίου. Υπάρχουν πολλές γωνιές στην Ελλάδα που μου αρέσουν πολύ και ειδικά ό,τι βρέχεται από τη θάλασσα αποτελεί, για μένα, το διαμάντι της χώρας μας!
Τα πρώτα μου βήματα πάνω στην άμμο και νερό έγιναν στην παραλία Νειμποριό που βρίσκεται στην κυριολεξία κάτω από τη χώρα της Άνδρου, με αξεπέραστη θέα στο Άγαλμα του Αφανή Ναύτη και στο Φάρο Τουρλίτη. Αποτελεί μια εικόνα την οποία «κουβαλώ» από μικρό παιδί καθώς παραθερίζαμε με την οικογένειά μου τα καλοκαίρια εκεί, ανάμεσα στα 2 και στα 7 χρόνια μου. Εκεί πρωτογνώρισα την Ελλάδα και οι γωνιές από το Νειμποριό, τη θάλασσα έως την πηγή Σάριζα είναι μοναδικές και τρομερής ενέργειας εικόνες που παραμένουν «ανεξίτηλες» στη μνήμη, στη ζωή μου.
Η διαμονή μου τα τελευταία 7 χρόνια στην Κρήτη, με έχει προτρέψει τελείως αυθόρμητα να λατρέψω τον τόπο στον οποίο μένω μόνιμα. Ταξιδεύω από τη μια στην άλλη άκρη του ευλογημένου αυτού προορισμού. Με την Κρήτη με «δένει» μια εμπειρία την οποία είχα αποκτήσει στα παιδικά μου χρόνια, σε ηλικία μόλις 11 χρόνων. Εκείνη τη χρονιά είχαμε με την οικογένειά μου επιλέξει τη Μεγαλόνησο για τις διακοπές μας και αποφασίσαμε να διασχίσουμε το Φαράγγι της Σαμαριάς. Με προτροπή του πατέρα μου, το πέρασα ξυπόλητος προκειμένου να αισθάνομαι και να νιώθω τη γη. Δεν έκανα οικονομία δυνάμεων και ανεβοκατέβαινα κιόλας, ξυπόλητος, στη διαδρομή προκειμένου να προτρέψω τη μητέρα και την αδελφή μου που μας ακολουθούσαν από πίσω να επιταχύνουν το ρυθμό τους για να μην καθυστερούμε. Έτσι εξηγείται γιατί περπάτησα περισσότερο από τα 16 χιλιόμετρα που αντιστοιχούν στη διαδρομή του Φαραγγιού της Σαμαριάς.
Ουσιαστικά πρόκειται για μια πολυαγαπημένη μου διαδρομή όχι μόνο επειδή τη βίωσα με τον πατέρα μου, με την τρομερή αυτή ενέργεια να μου γνωρίσει την άγρια φύση, να με «μυήσει» σε αυτές τις μοναδικές καταπληκτικές εικόνες και αισθήσεις αλλά επειδή ο τόπος αυτός που καταλήγει στην Αγία Ρουμέλη, είναι οι ρίζες μου! Όπως άλλωστε παρακινώ στις συζητήσεις μου με τα παιδιά στα σχολεία που επισκέπτομαι, θα πρέπει να τους δίνουμε πάντοτε φτερά για να πετούν μακριά, να δυναμώνουν, να τολμούν, να μη φοβούνται κ.ο.κ. αλλά θα πρέπει να τους δίνουμε ρίζες για να επιστρέφουν. Οι δικές μου ρίζες είναι η οικογένειά μου και η Ελλάδα. Όσο πιο στέρεες και βαθιές είναι αυτές οι ρίζες, τόσο πιο εύκολα επιστέφω στην σταθερή μου βάση που λέγεται Ελλάδα, Αιγαίο, Φαράγγι της Σαμαριάς ή οποιαδήποτε άλλο σημείο από το οποίο μπορώ να αντλήσω τη μέγιστη ενέργεια.
Ταξιδεύω πολύ συχνά και ειδικά στη Νότια Κρήτη. Μία από τις αγαπημένες μου διαδρομές είναι όταν φεύγεις από το Φαράγγι της Σαμαριάς που καταλήγει στην καταπληκτική Αγία Ρουμέλη και από εκεί παίρνεις το καραβάκι για να επισκεφτείς την όμορφη Παλαιόχωρα Χανίων. Από εκεί οδηγώντας, όπως απαιτείται, τζιπ καθώς ο δρόμος είναι δύσκολος, για την ακρίβεια πρόκειται για την πανοραμική διαδρομή καρτ ποστάλ του χωματόδρομου Παλαιόχωρα- Κριός- Ελαφονήσι αντικρίζεις όλη την άγρια φύση στο μεγαλείο της. Ξετυλίγονται αφειδώς εικόνες στα μάτια σου που δεν έχεις δει πουθενά αλλού στον πλανήτη. Τρομερός συνδυασμός της αγριάδας του τοπίου, με αριστερά σου τη θάλασσα που σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε τροπική ζώνη, με την καταπληκτική ροζ άμμο στο Ελαφονήσι.
Οι εικόνες από την Παλαιόχωρα προς τον Μπάλο και το Ελαφονήσι είναι μοναδικές. Δεν υπάρχει άλλο σημείο στον πλανήτη που να βλέπεις τον αετό να πετά πάνω στα άγρια βουνά και να αντικρίζεις τη λαγκούνα, τη γαλάζια λίμνη του Μπάλου. Μόνο η Ελλάδα έχει αυτή τη μοναδική αντίθεση των εικόνων!
Αγαπημένες μου γωνιές είναι και καταπληκτικά σημεία στην άγονη γραμμή, τα οποία έχω επισκεφτεί με τη σανίδα μου. Έχω περάσει από τη Δονούσα, την Κίμωλο, τη Φολέγανδρο κ.ά. Η κάθε γωνιά της Ελλάδας είναι για μένα ξεχωριστή και όλες έχουν αφήσει ένα μοναδικό αποτύπωμα στην καρδιά και στη ψυχή μου. Τις έχω ζήσει όχι μόνο ορμώμενος από την επιθυμία για εξερεύνηση αλλά τον διακαή πόθο για υπέρβαση.
Όταν ήμουν παιδί και επιθυμούσα να ανακαλύψω τη θάλασσα πήγαινα από τη μεριά στην άλλη με ένα πολύ μικρό μέσο, τη σανίδα με μου με το πανί. Η υπέρβαση αυτή, πηγαίνοντας δηλαδή μόνος μου από τη μία πλευρά στην άλλη με τη σανίδα μου, με έκανε να αισθάνομαι πρόσκαιρα μεγάλος.
Έτσι, ανακάλυψα όλα αυτά τα καταπληκτικά νερά, ξεκινώντας αρχικά από τον Σαρωνικό, πηγαίνοντας κατόπιν στο Αιγαίο και πραγματοποιώντας το 1997 με τη σανίδα μου τον διάπλου από το Σούνιο έως την Κρήτη.
Για την ακρίβεια ανακάλυψα το φως του Αιγαίου το οποίο είναι, για μένα ευλογία. Είμαστε το πιο φωτεινό μέρος της υφηλίου. Εάν μιλήσει ο οποιοσδήποτε για την Ελλάδα και ειδικότερα για το φως του Αιγαίου, καλείται να εμπεριέχει στην ομιλία του αναφορές και εικόνες από την Αρχαία Δήλο που ήταν το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, την Κρήτη με τον μινωικό πολιτισμό έως την τελευταία γωνιά στις Κυκλάδες. Μοναδικές αισθήσεις και εικόνες!
Νιώθω ευλογημένος που οι ρίζες μου είναι μέσα στην καρδιά του Αιγαίου καθώς κατάγομαι από την πλευρά του μητέρας μου από την Αμοργό και τη Νάξο και από την πλευρά του πατέρα μου από την Κρήτη και τη Μάνη. «Ενώνοντας» αυτές τις τοποθεσίες, βρίσκεσαι στην καρδιά του Αιγαίου, που είναι η ρίζα μου!
Αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα, τον τόπο μου-μας! Τα βιώματά μου δεν έχουν καθόλου ξεθωριάσει από το πέρασμα των ετών. Η σύνδεσή μου με την Ελλάδα έχει γίνει ακόμα μεγαλύτερη και είναι μια σχέση ζωής. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θέλησα να μείνω στην επιφάνεια αλλά επιδίωξα να μπω στην ουσία. Τι εννοώ; Η μεγαλύτερη εξισορρόπηση ενέργειας που υπάρχει στον πλανήτη, επιτυγχάνεται από τη φύση. Το κάθε άτομο που έχει τη δυνατότητα να κολυμπήσει στη θάλασσα, να περπατήσει στο βουνό, να διασχίσει ένα φαράγγι κλπ., αυτομάτως θα διαπιστώσει εξισορρόπηση της ενέργειάς του. Η φύση λειτουργεί σαν, ας μου επιτραπεί η χρήση της λέξης, φορτιστής επανάκτησης δυνάμεων. Αντικρίζοντας και νιώθοντας το μεγαλείο της φύσης που η Ελλάδα στο προσφέρει απλόχερα, νιώθεις τόσο γεμάτος ενέργεια, φυσιολογικός, ζωντανός.
Photo credits: Χρήστος Δράζος
Με την ιδιότητα του επισκέπτη σε διάφορες γωνιές της Ελλάδας, έχεις τη μοναδική ευκαιρία- δυνατότητα να αξιοποιήσεις όλες τις αισθήσεις σου όπως την όσφρηση, την αφή, τη γεύση, την όραση, την ακοή κλπ. Όταν για παράδειγμα κατεβαίνω από την Παροικιά, την πρωτεύουσα της Πάρου προς την παραλία Χρυσή Ακτή λατρεύω τη μυρωδιά από το θυμάρι, τη φύση, τον βοριά και το πεντακάθαρο μελτέμι που έρχεται πάνω μου! Ένα δώρο ζωής που δεν υπάρχει πουθενά αλλού! Με την αφύπνιση αυτών των αισθήσεων, πρώτα από όλα αισθάνομαι άνθρωπος, νιώθω ζωντανός! Ανεβαίνοντας μάλιστα πάνω στον Άγιο Αντώνιο πιάνεις με το βλέμμα σου την ομορφιά όλων των Κυκλάδων «πιάτο»!
Υπάρχουν τόσες γωνιές μέσα στην Ελλάδα, από τα μικρά διαμάντια όπως είναι τα Κουφονήσια, η Δονούσα, η Κίμωλος, η Τήλος, η Φολέγανδρος έως τα μεγάλη νησιά όπως η Σαντορίνη, η Πάρος τις οποίες επισκεπτόμενος όχι μόνο τις ζεις, αλλά τις ζεις με όλες σου τις αισθήσεις!!!
*Ο Νίκος Κακλαμανάκης είναι Χρυσός και Αργυρός Ολυμπιονίκης
Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν κατά αποκλειστικότητα από τον φωτογράφο Χρήστο Δράζο στην ενότητα «Η Ελλάδα χωρίς περιορισμούς» και συγκεκριμένα «συνόδεψαν» τη συγκλονιστική αφήγηση- ξενάγηση του κ. Κακλαμανάκη στο Φως της Ελλάδας και του Αιγαίου.
#greeksummer #is #a #state #of #mind
business-travelblog.com 